ZIP:
Szyfrowanie formatu Zip 2.0 jest względnie słabe i nie można oczekiwać, że zapewni zabezpieczenie przed osobami, posiadającymi wyspecjalizowane narzędzia do odzyskiwania haseł. Jeśli jest potrzeba gruntownego zabezpieczenia danych, wówczas trzeba poszukać bardziej solidnych metod szyfrowania.
RAR:
Archiwa RAR są szyfrowane za mocą o wiele silniejszego standardu AES-128. Jeśli zachodzi potrzeba szyfrowania ważnych danych, wówczas lepszym wyborem jest format archiwum RAR.
Dla uzyskania lepszego zabezpieczenia należy używać haseł o długości co najmniej ośmiu znaków.
Nie należy używać słów z żadnych języków jako haseł.
Lepiej jest używać przypadkowej kombinacji liter i cyfr.
Należy pamiętać, że hasła rozróżniają duże i małe litery.
Należy pamiętać, że po utracie hasła nie będzie możliwe odzyskanie zaszyfrowanych plików. Nawet autor programu WinRAR nie byłby w stanie rozpakować zaszyfrowanych plików (zobacz rozdział „Szyfrowanie” w pliku pomocy WinRAR).